मूर्खको बुद्धि 

डिलबहादुर महराः आफ्नो  आङ भरी कबै  मयलको  थुप्रो  नदेख्नेहरू ।
देख्छौँ आतुर  कत्ति बात  नबुझी  बेकार भुक्नेहरू ।।
मौका मिल्छ  जहाँ जुकासरहका छन् धेर  लुट्नेहरू ।
मालीका मतियार छन् बिगबिगी आशक्त जुट्नेहरू ।।
                                 ।१।
रम्छन्  दूषित  फाइदानजिकमा  चल्दैछ  यस्तै  रण ।
छन् संस्कार कताकता अगतिला देखाउँछन्  दुर्गुण ।।
बेकम्मा गल बन्दछन् निहुँ मिले राम्रो कहाँ जान्दछन् ?
आफैँमात्र  ठुलो सदैव असली  सर्वोच्च नै ठान्दछन् ।।
                                 ।२।
बुझ्नैपर्छ  चरित्र  सत्य  पहिले   सुध्रिन्छ  बानी   तब ।
लाग्छन् व्यर्थ पछाडि भ्रामक बनी गर्छन् कुरा गज्जब ।।
खाली   दानवतुल्य  हीनमतिमा   कर्तव्य  भुल्दै गए ।
खेदो खन्नु शिवाय छैन अब ता मान्छे  अनौठा भए ।।
                                ।३।
जो छन्  निर्मम चोर  ढाँट  फतुरे जाली  फटाहाहरू ।
डुल्छन् श्वानसमान भूमितलमा व्याख्यान के नै गरूँ ?
अर्काको बदनामनिम्ति जहिल्यै उन्मत्त  छाडा  बनी ।
भुल्छन् मानवता समस्त भँडुवा बिर्सन्न कोही पनि ।।
                                ।४।
राम्रो  देख्न  हुँदैन  भत्भत  जली  बन्दै   गए  बर्बर ।
कालो चित्त विचार रुग्ण रहँदै औकात छन् जर्जर ।।
छन् मूल्याङ्कन सत्य खातिर सदा देख्नेहरू देख्दछन् ।
व्यर्थै मूर्खहरू प्रकाश रविको यी हातले छेक्दछन् ।।
                                ।५।