सुदूर नेपाललाई विश्वसँग जोड्दै

महिनावारी स्वच्छता : सरकारी लगानी बढाउँदै, किशोरी समस्या झेल्दै

। फोटो स्रोत ।
२०७८ भदौ २९, ०८:०७ दुर्गा देवकोटा

टीकापुरः  कैलालीस्थित सरस्वती मावि वनगाउँमा अध्ययनरत सीता पुनमगरको महिनावारीको समयमा कहिलेकाहीँ पेट दुख्छ।

सीताको मात्र होइन उनका अन्य केही साथीकोसमेत महिनावारीका समयमा पेट दुख्ने, ढाड दुख्ने, टाउको दुख्नेजस्ता समस्या हुन्छन् तर उनीहरु सहेर बस्छन्। उनीहरुको विद्यालयमा आराम कक्ष छैन। उनीहरु आराम कक्ष भएको भए विद्यालयमै आराम गरेर पुनःकक्षामा सहभागी हुन पाउँथे। विद्यालयको साथी शिक्षकको जिम्मेवारी सम्हालीरहेकी सीताले सबैजसो किशोरीका गुनासो र समस्या सुन्नुपर्छ। 

उनीहरुका समस्या विद्यालय प्रशासनसम्म पुगाउने काम पनि सीताकै हो। तर उनी सानासाना समस्या समाधान नभएको देख्छन। सीताको विद्यालयमा महिनावारी भएका समयमा स्यानिटरी प्याड निःशुल्क दिइन्छ, महिनावारी स्वच्छताका लागि शौचालय, पानी र प्याड डिस्पोज गर्ने ठाउँको राम्रै व्यवस्था छ। “सबै कुराको व्यवस्था भए पनि हात धुने ठाउँमा नियमित साबुन हुँदैन, साबुन भए पनि साथी प्रयोग गर्दैनन्”, किशोरी सीताले भनिन्, “धेरैले प्रयोग गरेको हुनसक्ने भन्दै साथी साबुन भए पनि प्रयोग गर्दैनन्, कसैले महिनावारी समयमा घरबाटै व्यक्तिगत साबुन बोकेर आएका हुन्छन्।”
    
सरस्वती माविमै अध्ययनरत रुवि घर्तीमगर महिनावारीको समयमा कतै रगत बाहिर देखिन्छ कि भन्ने तनावमा बित्ने गरेको बताइन। “विद्यालयले महिनामा एक दिन प्याड दिन्छ, विद्यालयमै महिनावारी भएँ प्याड माग्नु भनेको छ। प्याड दिने शिक्षिका तोकिएको छ तर साथी अझै माग्न लाज मान्छन्”, रुवि भन्छिन, “धेरै साथीलाई प्याड प्रयोग गर्ने तरिका थाहा छैन । घरमा रहेका लुगाफाटा प्रयोग गर्ने गरेका साथीलाई प्याड प्रयोग गर्ने तरिकासमेत सिकाउन आवश्यक छ।”
    
टीकापुर– ४ स्थित भुवन राष्ट्रिय माध्यमिक विद्यालयमा कक्षा ११ मा अध्ययनरत आशिका चौधरी महिनावारीको समयमा टाढाटाढाबाट साइकलमा विद्यालय आउने किशोरीलाई समस्या हुने गरेको बताउछन्। सधैँ साइकल चढेर आउने आशिकाकी एक जना साथीलाई महिनावारीका समयमा यौनाङ्गमा घाउ भयो। त्यसपछि केही दिन उनी विद्यालय आउन सकिनन्, उनले समस्या घरमा र विद्यालयमा पनि भन्न सकिनन्। “केही दिनपछि उनले मलाई भनिन्, महिनावारीको समयमा साइकल चलाउँदा यौनाङ्गमा घस्रिँदा सङ्क्रमण हुने डर हुन्छ। केही साथीलाई घाउ भएको, सङ्क्रमण भएको, विद्यालय पुग्दासम्म रगत बाहिरी लुगासम्म फैलिसक्ने जस्ता समस्या भएका छन्”, आशिका भन्छिन, “यस्तो समस्या भएका साथीले विद्यालयमा कक्षा छोड्नुपर्ने बाध्यता हुन्छ । रगत बाहिर देखिए यो उमेरमा धेरै लाज लाग्छ । सामान्य हो भन्ने थाहा भएर पनि पढाइमा असर परिहाल्छ।” 

आशिकाको विद्यालयमा महिनावारी भएर किशोरीले प्याड मागेपछि मात्रै दिने व्यवस्था छ। धेरै किशोरी शिक्षकसँग प्याड माग्न सक्दैनन्। किशोरीले कक्षाकै एक जना किशोरीलाई प्याड वितरणको जिम्मा दिनुपर्ने माग गरेका छन्। “प्याड वितरणको जिम्मा कक्षाकै एक जना किशोरीलाई दिएको भए सजिलो हुन्थ्यो, महिनावारी भए प्याड दिनुस् भनेर विद्यालयमा अझै भन्न सक्दैनन्, साथै धेरैले प्याड प्रयोग गर्न पनि जानेका छैनन्”, आशिका भन्छिन, “हरेक महिनामा एक दिन किशोरीलाई पहिल्यै प्याड वितरण गर्ने, प्रयोग गर्ने तरिका, डिस्पोज गर्ने तरिका सिकाउन जरुरी छ । स्थानीय सरकारले प्याड दिएको छ तर अझै साथीले पुराना लुगाफाटा प्रयोग गरिरहेका छन्।”
    
कैलालीका सामुदायिक विद्यालयमा अध्ययन गर्ने बालबालिका धेरै विपन्न समुदायका छन्। विपन्न समुदायका बालिकाले प्याड किनेर प्रयोग गर्ने अवस्था छैन। अधिकांश बालिकाले महिनावारीका समयमा प्रयोग गरिसकेका लुगाफाँटा प्रयोग गर्ने गरेका छन्। गत वर्षबाट सरकारले निःशुल्क प्याड उपलब्ध गराएपछि किशोरीले विद्यालयमै प्याड पाउन थालेका छन्। 

जनजागृति मावि सीतापुरमा कक्षा १० मा अध्ययनरत लक्ष्मी रेग्मी भने पछिल्लो समय किशोरी महिनावारी स्वच्छताबारे सचेत हुन थालेको बताउछन। जनजागृतिमा विपन्न समुदाय अर्थात् मुक्त कमैया, भूमिहीन, सुकुम्बासी बस्तीका बालबालिका बढी अध्यनरत छन्। यहाँ आउने धेरै बालबालिकाको साधन साइकल हो। साइकल चढेर आउने किशोरीलाई महिनावारीमा समस्या हुन्छ। 

तराई क्षेत्रमा बालबालिकाका विद्यालय जाने सवारीमा सबैभन्दा बढी प्रयोग हुने साइकल हो। यहाँका बालबालिका साइकलका भरमा विद्यालय जाने धेरै छन्। साइकल चढेर विद्यालय जाने बालिकालाई महिनावारीका समयमा समस्या हुने गरेको छ। बालिका महिनावारीको समयमा चार दिन विद्यालय जान कठिन हुने गरेको बताउँछन्। 
     
“साइकल चढेर आउने साथी विद्यालय पुग्दासम्म दुखाइ बढी भएर, रगत बाहिरी लुगामा लागेर घर फर्केका पनि छन्, यस्तो समस्या कसरी समाधान गर्नु ?”, किशोरी लक्ष्मी भन्छिन, “विगतका वर्षलाई हेर्दा अहिले धेरै सुविधा छ । विगतमा शौचालयको अभाव, शौचालयमा पानीको अभाव जस्ता समस्या थिए । हाल प्रयोग गर्ने प्याडसमेत विद्यालयमै पाइन्छ।”

राष्ट्रिय माध्यमिक विद्यालय टीकापुरकी विद्यार्थी रञ्जिता चौधरीलाई महिनावारीका समयमा विद्यालयमा आराम कक्ष भएको भए हुन्थ्यो भन्ने लाग्छ। “महिनावारी भएको दुई÷तीन दिन समस्या हुन्छ । दिउँसो बढी थकान हुने, पढाइमा लगाव नहुने हुन्छ। यस्तो बेला एक÷दुई घण्टा आराम गर्ने कोठा भएको भए धेरै किशोरीलाई सहज हुन्थ्यो”, रञ्जिता भन्नुहुन्छ, “अझै हामी अध्ययनरत विद्यालय किशोरीमैत्री बन्न सकेका छैनन्। किशोरी र शिक्षिकाबीच साथी जस्तो व्यवहार बन्न सकेको छैन।” 
कैलालीको जानकी गाउँपालिकास्थित सरस्वती मावि दुर्गौलीमा अध्यनरत सन्ध्या चौधरीलाई महिनावारीको समयमा शौचालय प्रयोग गर्न निकै कठिन हुन्छ। “पानीसहितको सुविधा भएको शौचालयमा एकैपटक पाँच जनासम्म किशोरी छिर्नुपर्छ। अनि कसरी सरसफाइ गर्नु ? सरसफाइका लागि घरै पुग्नुपर्छ । म त महिनावारीका समयमा दिनभरि शौचालय प्रयोग नगरी घर फर्कन्छु”, सन्ध्याले भन्छिन्, “हजारौँ विद्यार्थी रहेको विद्यायमा शौचालय निर्माणका लागि विद्यालयले पहल गरे पनि अभाव कायमै छ । विद्यालयसँगै नदी रहेकाले केही साथी नदीको पानीसमेत प्रयोग गर्छन।”

कैलालीको जानकी गाउँपालिकाकी मिना अहिले कक्षा ११ मा पढ्छिन्। गाउँकै विद्यालयमा अध्ययनरत मीनालाई घरबाट विद्यालय पुग्न तीन किलोमिटर साइकल चलाएर जानुपर्छ। महिनावारीको समयमा मीना कहिल्यै नियमित विद्यालय जान सक्दैनन्। महिनामा चार दिन पढाई छुट्दा मीनाको पढाइमा असर पर्छ। “म साइकल चलाउनै सक्दिन, महिनावारीका समयमा हिँड्न पनि कठिन हुन्छ”, मिनाले भनिन, “पछि साथीका नोट मागेर पढ्छु । नियमित विद्यालय जान नसक्दा पढाइमा असर त परिहाल्छ नि।”
 

दुर्गा देवकोटा दिनेश खवरका टीकापुर संवाददाता हुन्।

कमेन्ट लोड गर्नुस